چهـار ذکـر ارزشمنـد
امام صادق علیهالسلام میفرمایند:
در شگفتم برای کسی که از چهار چیز بیم دارد چگونه به چهار چیز پناه نمیبرد!؟
۱_ در شگفتم برای کسی که ترس بر او غلبه کرده چگونه به این ذکر پناه نمیبرد 【حَسْبُنَا الله وَ نِعْمَ الْوَکیلُ】 ↲سوره آل عمران، آیه ۱۷۱
۲_ در شگفتم برای کسیکه اندوهگین است چگونه به این ذکر پناه نمیبرد 【لَا إِلهَ إِلّا أَنْتَ سُبْحَانَکَ إِنِّی کُنْتُ مِنْ الظَّالِمِینَ】↲سوره انبیاء، آیه ۸۷
۳_ در شگفتم برای کسی که مورد مکر و حیله واقع شده چگونه به این ذکر پناه نمیبرد 【اُفوِّضُ أمری إلَی الله إنَّ الله بَصیرٌ بِالعِباد】↲سوره غافر، آیه ۴۴
۴_ در شگفتم برای کسیکه طالب دنیا و زیبائیهای دنیاست چگونه به این ذکر پناه نمیبرد 【مَا شَاءَ الله لاَ قُوَّةَ إِلّا بِاللهِ】 من لا یحضره الفقیه، جلد ۴
#حدیث
#امامصادقعلیهالسلام
#ذکر
* استفاده از کلیه مطالب با ذکر صلوات آزاد است
آداب تلاوت قرآن کریم
الکافی: ج ۲ ص ۶۱۷
هرگونه تبلیغات در صورت انجام ارتباطی به این وبلاگ ندارد
استفاده از کلیه مطالب با ذکر صلوات آزاد است
الصّادق (علیه السلام)- عَنِ الْحَسَنِبْنِعَلِیِّبْنِمُحَمَّدٍ ... قال الصادق (علیه السلام): و لَرُبَّمَا تَرَکَ بَعْضُ شِیعَتِنَا فِی افْتِتَاحِ أَمْرِهِ بِسْمِ اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ فَیَمْتَحِنُهُ اللَّهُ بِمَکْرُوهٍ لِیُنَبَّهَ عَلَی شُکْرِ اللَّهِ وَ الثَّنَاءِ عَلَیْهِ وَ یُمْحَقَ وَصْمَهًُْ تَقْصِیرِهِ عِنْدَ تَرْکِهِ قَوْلَ بِسْمِ اللَّهِ قَالَ وَ قَالَ اللَّهُ عَزَّوَجَلَّ لِعِبَادِهِ أَیُّهَا الْفُقَرَاءُ إِلَی رَحْمَتِی قَدْ أَلْزَمْتُکُمُ الْحَاجَهًَْ إِلَیَّ فِی کُلِّ حَالٍ وَ ذِلَّهًَْ الْعُبُودِیَّهًِْ فِی کُلِّ وَقْتٍ فَإِلَیَّ فَافْزَعُوا فِی کُلِّ أَمْرٍ تَأْخُذُونَ فِیهِ وَ تَرْجُونَ تَمَامَهُ وَ بُلُوغَ غَایَتِهِ فَقُولُوا عِنْدَ افْتِتَاحِ کُلِّ أَمْرٍ صَغِیرٍ أَوْ عَظِیمٍ بِسْمِ اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ أَیْ أَسْتَعِینُ عَلَی هَذَا الْأَمْرِ بِاللَّهِ.
امام صادق (علیه السلام) و چه بسا! برخی از شیعیان ما در آغاز کار بِسْمِ اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ را [فراموشکند و] واگذارد! در نتیجه؛ خدا به گرفتاری و بلا، دچارش کند برای اینکه آگاه و بیدارش سازد! تا شکر و ثنای او بهجای آورد. و در آن گرفتاری و بلا، لکّهی ننگ و تقصیر و کوتاهی او را بههنگام ترک بِسْمِ اللهِ از او بزداید. خدای تعالی به بندگانش فرمود: ای نیازمندان رحمتم! بهراستی؛ ذلّت بندگی را [در همه حال] و نیاز را [در همهی اوقات]، گردنگیرتان ساختم! پس در [هر چیز و] هرکاری که شروع میکنید و به تمام آن و بلوغ نهاییش امیدوارید، بهسوی من کرنش کنید و آغاز هر مطلب کوچک و بزرگی، بگویید: بِسْمِ اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ که در واقع چنین گفتهاید: بر این کار، استعانت و یاری از خدا میطلبم.
هرگونه تبلیغات در صورت انجام ارتباطی به این وبلاگ ندارد
استفاده از کلیه مطالب با ذکر صلوات آزاد است